Homestay in de Mekong Delta

20-22 juli '09
Sinds het vorige bericht zijn we alweer aardig wat kilometers en indrukken verder. Ons verblijf op Phu Quoc hadden we met een dag verlengd – tot maandag – aangezien het na de uitgebreide buien eindelijk wat zonniger werd. Nog heerlijk genoten dus van de golven in zee en de lekkere cocktails en vietnamese specialiteiten in het restaurantje. Op maandag voor 't eerst de wekker moeten zetten om op tijd te kunnen vertrekken richting boot. Bij aankomst bij de pier eten we een ontbijtje bij een stalletje. Eerste kennismaking met het eten op straat! Ze hebben hier nog wat gewoontes overhouden van de franse overheersers, waaronder baguettes. Erg grappig, zelfs 'la vache qui rit” is de gangbare kaas hier, tot groot plezier van onze mannen. Eenmaal aan boord zitten we helemaal voorin de boot met ons neus op het videoscherm, dus kunnen genieten van drakerige videoclips en flauwe films. De humor van de Vietnamezen is zeer curieus. Het gaat vooral over dramatisch aflopende liefdes, dappere mannen en lieftallig ogende dames die zich onderdanig gedragen bij hun kerels... Halverwege in slaap gevallen dus (Natalie) of ademloos zitten kijken (de rest).

Aan de overkant zoeken we een bus, die zich lastig laat vinden. De taalbarrière maakt het niet gemakkelijker maar uiteindelijk hebben we om 12 uur een bus naar Can Tho. Daar komen we natuurlijk op het verkeerde busstation uit, waardoor we wat verdwaasd om ons heen staan te kijken. Reden genoeg voor ongeveer 10 mannetjes om op ons af te stormen en een motortaxi ritje aan te bieden. We gaan er na de nodige onderhandelingen (je zult immers toch een euro = 25.000 Dong teveel betalen...) op in en laten ons, voorzien van helmpjes, met al onze bagage op 2 brommers vervoeren naar het juiste busstation. Qua veiligheid een paar stappen verder dan ontbrekende autostoeltjes maar wel weer een nieuwe ´trofee´ op het exotische vervoermiddelenlijstje van de jongens... Intussen worden we gebeld door de homestay waar we die avond verblijven: where are you?? Ze bellen ons uiteindelijk wel vijf keer vandaag met dezelfde vraag. En niet voor niets, want onderweg proberen verschillende 'behulpzame' types ons van onze plannen af te praten. We beginnen weer goed in de reisvorm te komen en trekken ons eigen plan.

Eind van de middag komen we na een lange reis aan in onze homestay middenin de Mekong delta. Prachtige ligging, tussen weelderig begroeide eilandjes in een labyrint van rivieren. 's Avonds eten we zelf gekozen gerechten uit de keuken van ons 'gastgezin', waarbij we door een schattig hulpje worden bijgestaan in het vervaardigen van springrolls. Ze blijft maar lachen om de kinderen, zoals er vandaag al vele mensen hebben gedaan. Ze worden ook regelmatig in hun wang geknepen, tot ergernis van beiden, en kijken dan enigszins vernietigend naar de dader. Geef ze eens ongelijk. Deze jongedame weet ook Thymo aan het eten te krijgen en voert hem regelmatig een hapje.

Volgende dag een boottocht gemaakt over de Mekong naar een zgn floating market. Bijzondere ervaring. Er varen grote hoeveelheden bootjes, groot en klein, die onderweg zijn naar of terug komen van de markt. Leeg ofwel volgeladen dus. En volgeladen is dan ook echt propvol geladen! Cai Be is een drijvende markt waar boten van 'groothandelaren' liggen die hun waar verkopen aan kleine handelaartjes. Elke boot heeft z'n eigen waar, van verre te herkennen aan de lange stok waaraan de betreffende groente/fruit gehangen is. En in Cai Be staat ook een grote katholieke kathedraal, een fraaie achtergrond voor de foto's, maar ook een rare gewaarwording in deze hoek van de wereld. Toch schijnen er aardig wat katholieken te zijn in Vietnam. De eerste missionarissen kwamen hier ten tijde van de Portugezen en toen deze door lokale 'keizers' werden verdreven en mishandeld, kwamen de Fransen die het land binnenvielen en vervolgens een paar eeuwen bleven. Bij de toeristische kraampjes waar we natuurlijk ook nog even gedropt werden, waren ook wat franse overblijfselen herkenbaar, o.a. T-shirts met “TinTin (Kuifje) in Vietnam”;-)

's Middags gaat Ser even relaxen op onze kamer en Natalie en de kids blijven wat rondhangen. De kids gaan voetballen met de jongeren des huizes en vervolgens komen onze speelgoed-rugzakjes boven tafel en worden pokemon kaarten geshowd en gedeeld (lief van Luca, maar de jongen weet niet goed wat ermee te doen en geeft 'm keurig weer terug). Knikkeren leidt tot hilariteit, want Thymo maakt er een showtje van en hij valt toch al zeer in de smaak bij de locals! Daarna wordt er nog vier-op-een-rij gespeeld. Erg leuk. Inmiddels is het begonnen met regenen en blijven we lekker wat spelen op het erf onder een rieten dakje. Na een tijdje trekken we ons terug op onze kamer, wanneer het duidelijk is dat de siësta is begonnen voor de familie. Ook wij doen rustig aan en lezen, spelen en luisteren naar muziek. Om 18 uur wordt ons eten geserveerd: een soort chinees fondue. Vanochtend hebben we gezien hoe de groente wordt schoongemaakt: met het water uit de Mekong. Dus het koken van het vlees en de groente in een zgn Lau (hot pot) lijkt ons een goede optie voor het avondeten. Bovendien ook erg lekker. En zoals eerder deze vakantie gaan we vanavond weer met de kippen op stok. Morgen weer een reisdag richting Ho Chi Min City (Saigon).