Koloniaal, kleermakers en culinaire hoogstandjes
Door: SNLT
Blijf op de hoogte en volg SNLT
02 Augustus 2009 | Vietnam, Hoi An
30 juli - 2 augustus '09
Drie dagen op één plek, dat doe je natuurlijk alleen als het echt aantrekkelijk is. En ja, dat is Hoi An. Een charmant stadje vol koloniale huizen en vooral ook vol kleermakers. Je struikelt er bijna over, op elke drie winkels is er minstens één kleermaker en éen schoenmaker. Daar kunnen we uiteindelijk niet omheen en Ser laat twee overhemden op maat maken. Met een beetje mazzel is binnen een halve dag je bestelde kleding gereed, niet normaal hoe hard ze hier werken. De winkeltjes zitten allemaal aan de straatkant, maar de ateliertjes vol naaimachines zitten in achteraf steegjes en in de buurt van ons hotel komen we er een paar tegen. Hele families zitten achter de zoemende apparaten, soms zelfs van die dingen uit grootmoeders tijd. Ser laat ook nog twee broeken verstellen, waar hij uitgescheurd is. Ze kijken er enigszins afkeurend naar, maar voor een paar dollar zeuren ze nergens om. Afhankelijk van de prijs die je afspreekt, wordt je kleding door een gemiddeld kleermakertje of een erg goede gemaakt. Ser gaat natuurlijk voor kwaliteit, je zou een dief van je portemonnee zijn om dat hier niet te doen ;-) En inderdaad, hij krijgt twee piekfijne shirts en bestelt er snel nog twee bij (en nog wel even afdingen natuurlijk). Natalie laat twee paar slippers op maat maken.
In de buurt van Hoi An is een strand en daar laten we ons per taxi naar toe rijden. Als je afspreekt dat je bij een restaurantje gaan lunchen, mag je gratis van de ligbedden en rieten parasols gebruik maken. We installeren ons met boeken en zwembandjes en vermaken ons een hele middag. De kids spelen heerlijk in de rustige zee en mogen tot hun zwembroek in het water. Luca loopt dus met z'n zwembroek totaan z'n oksels het water in, want dan mag-ie 'lekker diep'!
Op 50 km van Hoi An ligt My Son (mie sun), waar we de volgende ochtend naar toe gaan. Het is een oude religieuze plek van de Cham-dynastie, met tempels vanuit de 4e eeuw en later. Prachtig bewerkte stenen bouwwerken op een mooie plek in de jungle. Mysterieus en boeiend. We lopen uitgebreid in de rondte en ook de jongens vinden het leuk en klimmen en klauteren wat af. Ze vinden het prachtig om over smalle paadjes te wandelen en ons de weg te wijzen. Er is in de oorlog flinke schade aangericht door de Amerikanen, maar gelukkig is er nog genoeg in tact om een beeld te krijgen van deze heilige plek. Destijds heeft een brief van een franse archeoloog aan Nixon ervoor gezorgd dat ze 'de monumenten dan maar met rust lieten, maar de troepen moesten vooral doorgaan met het uitroeien van de Vietcong'. Ongelooflijk, wat een bizarre oorlog. Indrukwekkend geheel en ook lachwekkend, want op de belangrijkste plek in de tempels staat een stenen fallus. De kids kijken met belangstelling naar zo'n grote piemel!
Terug in het hotel duiken we het zwembad in. Het was bloedheet in My Son, dus we kunnen wel wat verkoeling gebruiken. Luca is volop aan 't oefenen met onder water zwemmen en jawel hoor, uiteindelijk zwemt hij onder water het zwembad door. Dit hadden we nooit durven dromen, en hij heeft ineens de smaak te pakken! Apetrots wil-ie nóg een keer en nóg een keer!! Dit wordt natuurlijk ook vastgelegd op film en aan de opa's en oma's ge-smst. Wat een mijlpaal...
's Avonds lopen we wat rond door Hoi An by night: zeer sfeervol, vooral met de mooie lampionnetjes overal. En we genieten van de culinaire hoogstandjes in Hoi An. Er zitten heerlijke restaurantjes en zelfs ook hippe lounge-tenten, die zullen we nog gaan missen op ons vervolg noordwaards riching Hue en Hanoi.
Drie dagen op één plek, dat doe je natuurlijk alleen als het echt aantrekkelijk is. En ja, dat is Hoi An. Een charmant stadje vol koloniale huizen en vooral ook vol kleermakers. Je struikelt er bijna over, op elke drie winkels is er minstens één kleermaker en éen schoenmaker. Daar kunnen we uiteindelijk niet omheen en Ser laat twee overhemden op maat maken. Met een beetje mazzel is binnen een halve dag je bestelde kleding gereed, niet normaal hoe hard ze hier werken. De winkeltjes zitten allemaal aan de straatkant, maar de ateliertjes vol naaimachines zitten in achteraf steegjes en in de buurt van ons hotel komen we er een paar tegen. Hele families zitten achter de zoemende apparaten, soms zelfs van die dingen uit grootmoeders tijd. Ser laat ook nog twee broeken verstellen, waar hij uitgescheurd is. Ze kijken er enigszins afkeurend naar, maar voor een paar dollar zeuren ze nergens om. Afhankelijk van de prijs die je afspreekt, wordt je kleding door een gemiddeld kleermakertje of een erg goede gemaakt. Ser gaat natuurlijk voor kwaliteit, je zou een dief van je portemonnee zijn om dat hier niet te doen ;-) En inderdaad, hij krijgt twee piekfijne shirts en bestelt er snel nog twee bij (en nog wel even afdingen natuurlijk). Natalie laat twee paar slippers op maat maken.
In de buurt van Hoi An is een strand en daar laten we ons per taxi naar toe rijden. Als je afspreekt dat je bij een restaurantje gaan lunchen, mag je gratis van de ligbedden en rieten parasols gebruik maken. We installeren ons met boeken en zwembandjes en vermaken ons een hele middag. De kids spelen heerlijk in de rustige zee en mogen tot hun zwembroek in het water. Luca loopt dus met z'n zwembroek totaan z'n oksels het water in, want dan mag-ie 'lekker diep'!
Op 50 km van Hoi An ligt My Son (mie sun), waar we de volgende ochtend naar toe gaan. Het is een oude religieuze plek van de Cham-dynastie, met tempels vanuit de 4e eeuw en later. Prachtig bewerkte stenen bouwwerken op een mooie plek in de jungle. Mysterieus en boeiend. We lopen uitgebreid in de rondte en ook de jongens vinden het leuk en klimmen en klauteren wat af. Ze vinden het prachtig om over smalle paadjes te wandelen en ons de weg te wijzen. Er is in de oorlog flinke schade aangericht door de Amerikanen, maar gelukkig is er nog genoeg in tact om een beeld te krijgen van deze heilige plek. Destijds heeft een brief van een franse archeoloog aan Nixon ervoor gezorgd dat ze 'de monumenten dan maar met rust lieten, maar de troepen moesten vooral doorgaan met het uitroeien van de Vietcong'. Ongelooflijk, wat een bizarre oorlog. Indrukwekkend geheel en ook lachwekkend, want op de belangrijkste plek in de tempels staat een stenen fallus. De kids kijken met belangstelling naar zo'n grote piemel!
Terug in het hotel duiken we het zwembad in. Het was bloedheet in My Son, dus we kunnen wel wat verkoeling gebruiken. Luca is volop aan 't oefenen met onder water zwemmen en jawel hoor, uiteindelijk zwemt hij onder water het zwembad door. Dit hadden we nooit durven dromen, en hij heeft ineens de smaak te pakken! Apetrots wil-ie nóg een keer en nóg een keer!! Dit wordt natuurlijk ook vastgelegd op film en aan de opa's en oma's ge-smst. Wat een mijlpaal...
's Avonds lopen we wat rond door Hoi An by night: zeer sfeervol, vooral met de mooie lampionnetjes overal. En we genieten van de culinaire hoogstandjes in Hoi An. Er zitten heerlijke restaurantjes en zelfs ook hippe lounge-tenten, die zullen we nog gaan missen op ons vervolg noordwaards riching Hue en Hanoi.
-
03 Augustus 2009 - 06:15
Susan & Ton:
Wat een boeiende reis met interessante middagdutjes en sympatieke plaatjes van gewone Vietnamezen met dezelfde hoedjes als tijdens de oorlog. Maken jullie ook foto's van de lokale transport middelen? Luca, geweldig; opa gaaat proberen of hij dat ook nog kan. Veel liefs en verder genieten. -
04 Augustus 2009 - 15:49
Frank:
Hoi Ser, Naat, Thymo en Luca,
leuk om jullie reisverslagen te lezen. Net even gegoogled naar Hoi An (kwam me al zo bekend voor) Enfin inderdaad uit eigen ervaring (komt weer omhoog) kan ik het met jullie eens zijn, het was erg leuk (en schattig daar) ;-)
Natalie nog gefeliciteerd met je verjaardag. Er meerdere dagen aan lopen denken maar op het moment supreme niet, dwz toen had ik je telefoonnummer niet in de telefoon staan.
Geniet er nog van de komende tijd. Dat gaan wij hier ook doen, te beginnen vanavond met een BBQ !!!.
Gr,
Frank
-
04 Augustus 2009 - 20:38
Sehm:
lieve vrienden, wat een mooie berichten en goede verhalen. Hidde houdt zo'n beetje per uur bij hoe laat het nu bij Luca is en vol trots wordt aan iedereen verteld dat Luca in Vietnam (ook wel Vlieland vlgs Marijn)is. geniet van alle moois, groet van ons 4 -
07 Augustus 2009 - 07:55
Anke:
Dag lieve alle 4,
Daar ben ik eindelijk, terug van Afrika en een optreden voor de Summer school. En ik smelt helemaal van de warmte bij jullie, de temperatuur en het hart. Wat een verschil tussen jullie reis en de onze. Het is winter in zdl Afrika en kouder dan gewoonlijk in de avond/nacht. Dat betekent vuurtjes stoken en kruiken en zelfs warme stenen in bed. Maar de hartenwarmte was er wel.
Nauwelijks internet en zelfs mobiele telefoons gaven het op in Botswana. Zullen we Sergio's en Natalie's verjaardag nog een keertje aan het Castricumse strand vieren? De mannen zullen het wel goed vinden.
Geniet volop! Liefs, Anke
-
07 Augustus 2009 - 22:22
Syl & Vin:
Hey zus, zwager en neven!
Wij zijn net weer thuis gekomen van een super leuke reis naar Madrid, Cuenca en Valencia. We hebben het heerlijk gehad en hangen nu lekker even op de bank, dus tijd voor een berichtje aan jullie en natuurlijk al jullie verhalen lezen. Klinkt allemaal geweldig en erg mooie foto's (en de taartjes zien er ook heerlijk uit, toch niet verkeerd om je verjaardag in Vietnam te vieren ;-) en super dat Luca onder water heeft gezwommen!!
Geniet nog volop van al het moois!
xx Syl & Vin
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
